Omslag (2)

Precies twee weken geleden schreef ik hoe onbarmhartig de herfst toesloeg. Vandaag komen er 180 graden bij en is het weer volop zomer.
'Zie je hoe stil het water is,' zeg ik tegen L. die haar snuit in een graspol steekt. Op het grijsbruine slik lichten de meeuwen op als witte speldenknoppen.
De vloedlijn sluipt dichterbij. Als je even niet kijkt, is hij weer een meter opgeschoven. Eén twee drie koekoek! De zee krijgt er nooit genoeg van om dagelijks hetzelfde spelletje te spelen.
Dit jaar heeft de zomer een begin, een midden en een eind. Zoals elk goed verhaal.


2 sept 2014 – 1265

Geen opmerkingen:

Een reactie posten