Op de
valreep van de winter was ze geboren. Maar ze noemden haar Lente. Ooit zou ze
springend door het leven gaan, als een onschuldig lam, een vrolijk veulen.
Nu nog
niet. De natuur had een onvoltooid ontwerp afgeleverd. Daarom werd ze, nadat de
moederslang was afgebonden, opnieuw aan slangen gelegd. Straks, als de wonden van
binnen waren geheeld, zou ze iedereen versteld doen staan. De wereld van zich
laten horen. De liefde volhartig beantwoorden.
Na zeven
dagen moest ze weer gaan. Maar niet dan nadat ze iedereen versteld had doen
staan. Haar naam is geënt en zal altijd bloeien.
6 mrt 2014 – 1100
Geen opmerkingen:
Een reactie posten