Vogelroutier

In de Oosterschelde verdwijnen de zandplaten. Na de aanleg van de stormvloedkering is het natuurlijke getij opgeheven en staat de slenk permanent onder water. 'Het wegrestaurant voor de trekvogels is verdwenen,' zegt een natuurbeheerder die ook graag leuk uit de hoek wil komen.
Het is een permanent dilemma waar wij als laagland voor staan. Kiezen we voor onze eigen overleving of voor die van de natuur? De watersnoodramp van 1953 heeft tot een ondubbelzinnige keuze geleid.
Nu wordt er voor miljoenen euro's zand bijgestort. Ik denk dan: als die vogels even doorvliegen, vinden ze een rijkelijk gedekte tafel. De Waddenzee.


30 jan 2014 – 1066

Geen opmerkingen:

Een reactie posten