'Landgenoten,
ik vind jullie lief!' zwaait Theo Maassen het oude jaar uit. De prosecco wordt
ontkurkt, dochterlief drinkt voor de stoer een slokje mee, we toasten en
zoenen. Boven het dorp gaan de vuurpijlen de lucht in.
Terwijl
we de buren omhelzen, ontsnapt L. Ze ziet mij niet en gaat heen. In het
oorverdovende donker is een zoektocht onbegonnen werk, ook met fiets en auto.
Na een
uur geef ik het op. En warempel, daar komt ze binnenlopen. Nat en bemodderd,
trillend op haar benen. Schoongepoetst valt ze op haar kleed in slaap.
2014 is
nu al een bewogen jaar.
1 jan 2014 – 1037
Geen opmerkingen:
Een reactie posten