In het begin
van De man zonder eigenschappen
breekt Musil een lans voor de 'mogelijkheidsmensen', idealisten die leven in
een 'fijner spinsel van nevel, verbeelding, dromerijen en conjunctieven'. Waar
de werkelijkheidsmens tevreden is met de bomen, interesseert de
mogelijkheidsmens zich voor het grotere geheel van het bos. 'Hij stelt zichzelf
steeds gerust over alles zolang het maar in een buitengewoon idee samen te
vatten is.'
Eigenschappen
zijn ook werkelijk, dus de mogelijkheidsmens twijfelt of hij die heeft.
28 jan 2014 – 1064
Geen opmerkingen:
Een reactie posten