Ik weet
nog goed hoe ik begon, met berichten uit het buitengebied. Ik wilde familie en
vrienden op afstand laten weten hoe het mij vergaat. Ik zocht naar een vorm om
alle losse flodders in mijn hoofd vaste voet te geven. En ik wilde dagelijks
mijn schrijverspen scherpen.
Drie jaar
lang heb ik geschreven en hebt u gelezen. Samen markeren we een tijdvak. Wie
waren we toen de eerste 100 woorden
kwamen en wie zijn we nu? Waar waren we? Wat deden we?
Het zijn
de vragen die ons verder brengen, niet de antwoorden.
25 nov 2013 – 1000
Geen opmerkingen:
Een reactie posten