Ik mis de grasmus.
Mijn tuintje past waarschijnlijk niet in zijn leefwereld. In mijn vroegere boerderijtuin
hoorde ik hem dagelijks zingen in het voorjaar. Zijn broer, of misschien was
hij het zelf, zong een eindje verderop, richting de dijk.
Zijn naam kan
bijna niet saaier. Toch behoort hij niet tot de mussen, maar tot de zangvogels.
Zijn korte liedje is vrolijk en een beetje hesig.
Vanaf april
tot oktober komt hij hier dwalen. In het broedseizoen begint het mannetje – grijsblauwe kuif, wit befje, roze bast – aan
verschillende nesten waaruit zijn grasmussinnetje mag kiezen. Samen bouwen ze dat
nest af.
10
april 2020 – 3139
Geen opmerkingen:
Een reactie posten