De
geschiedenis schrijven van zijn land en tijd is zich scherp in het geheugen
terugroepen dat geen der geluksvogels op de wereld gelukkig is geweest en dat
op het ondermaanse noch zaligheid, noch zelfs maar rust te vinden is; het is
aantonen dat de menigten mensen die men genoodzaakt is te noemen, op hooguit
een tiental na stokstijf zijn blijven staan op de drempel van hun leven en al
hun ambities en innigste verwachtingen hadden laten varen, als ze in de
toekomst hadden kunnen lezen wat de uitkomst zou zijn van hun zwoegen, hun
zweten, hun zorgen en hun intriges.
Memoires, Louis de Rouvray, duc de Saint-Simon
(1675-1755)
27 april 2020 – 3148
Geen opmerkingen:
Een reactie posten