Levensverhalen (51)


Omdat de scheiding tussen mijn ouders op zich liet wachten en daarmee ook de verhuizing, ging ik in Maastricht naar het Stedelijk Lyceum. Een geheel nieuwe wereld ontvouwde zich. Hier heetten de meesters en juffen leraren, of nog sjieker, docenten. De meesten hadden bijnamen, leerde ik van mijn oudere broer die inmiddels van school was.
De geschiedenisdocent, die vertelde over de Romeinen die op hun platte daken lagen te zonnen in hun blote niks, deelde weleens een oorvijg uit. De oude leraar Frans was de mompelende saaiheid zelve. En voor Duits hadden we 'de Pruus'.
Reuze interessant vond ik het.

31 jan 2020 – 3093

Geen opmerkingen:

Een reactie posten