In
tijd en gras van alle dagen
rust
je daar
vast
en vreedzaam
kiezelig
stuttend
boven
water altijd weer.
Langs
de keten van repen
ruisen
de verhalen
van
verdronken vissers
van
zee van wind van zee
luisteren
verloren vrouwen
naar
het koor van verleiding
vissen
vogels aan je voeten
pieren
uit basalt.
En
als de wind zich strekt
en
schapen ijlings van je schouders rennen
blijf
je onaangedaan, rotsvast lichaam
hoeder
van ons zijn.
27 jan 2020 – 3089
Geen opmerkingen:
Een reactie posten