Uit volle borst zit hij te
zingen. In de pindakaasboom, vlakbij het WC-raampje. Het hele repertoire werkt
hij af, met herhalingen en al.
In de vorige, grote
boerderijtuin hoorde ik hem nooit. En nu zomaar opeens in mijn bescheiden dorpstuin.
Blijkbaar vind hij stand en status niet belangrijk.
Van de week zag ik hem ook
al op het grasveld scharrelen. Even hippen, stilstaan, kop schuin naar beneden
en hopla... daar ging weer een dikke sliert naar binnen. Ronduit knap hoe hij kennelijk
een wurm ondergronds hoort bewegen.
Op zo'n fabelachtig gehoor
kan ik, stilaan wat dovige senior, behoorlijk jaloers zijn.
14 mei 2019 – 2900
Geen opmerkingen:
Een reactie posten