Praten

Dat praten niet vanzelf gaat, weten we van peuters. Zelf kan ik me dat niet herinneren. Op mijn derde – verder gaan herinneringen doorgaans niet – scheen ik al aardig te lullen. Dat is in de loop der jaren alleen maar erger geworden.
De lichte beroerte die mijn moeder toeviel, had een groot effect op haar spraak. Met een enkel verhaspeld woordje maakte ze duidelijk dat ze er net zo aan toe was als haar jongste achterkleindochter van enkele maanden.
Inmiddels komen de meeste woorden er weer in bijna hele zinnen uit. Behalve 'anesthesist'. Maar welke gek heeft dat ook verzonnen?

17 feb 2019 – 2814


Geen opmerkingen:

Een reactie posten