Soms is het prettig om
dingen niet te weten.
Ik ging voor een
controleafspraak naar het ziekenhuis. Dr. Roos, mijn interniste, kon me
vertellen dat de laatste uitslagen er goed uitzagen. De antibiotica hadden hun
werk gedaan, dus daar mocht ik mee stoppen. Nu staan alleen de bloedverdunners
nog op mijn medicatielijstje, maar dat is ook tijdelijk.
We kwamen nog even te
spreken over mijn zeldzame ziektebeeld. Ze zei dat ze er gelukkig op tijd bij
waren. 'Hoezo gelukkig? 'vroeg ik. 'De sterftekans is dertig procent,'
antwoordde ze.
Ik bevond me niet aan de
afgrond, maar was wel op weg.
22 jan 2019 – 2788
Geen opmerkingen:
Een reactie posten