Regelmatig denk ik,
wanneer ik een afspraak met de kapper maak, aan de man die ons thuis knipte.
Meneer Petri was klein van stuk en zag er verzorgd uit, met vest of trui en
daaronder een overhemd met das. Hij had altijd een zoetig luchtje op.
In het dagelijkse leven
was hij ambtenaar meen ik. In de avonduren verdiende hij bij met knippen aan huis.
In pakweg twee uur kortwiekte hij alle mannen in het gezin: mijn vader, mijn
twee broers en ik.
Daarna streek ik altijd
met mijn hand langs de stekeltjes achter op mijn hoofd. Heerlijk voelde dat.
6 mrt 2018 – 2485
Geen opmerkingen:
Een reactie posten