Vandaag heb ik het eerste
concept van mijn plan voor een volgend boek afgerond, over de 'mooiste vrouw
van het Leidseplein' in de jaren zestig.
Net als bij Trien laat dit
verhaal zich haast zelf schrijven. Dat is prettig en gevaarlijk tegelijk. Aan
de ene kant heb ik een schat aan informatie tot mijn beschikking, met veel
details, anekdotes en tragiek. Volg de bronnen, dan volgt het verhaal vanzelf.
Aan de andere kant moet ik
me nu en straks afvragen: wie zit er te wachten op dit boek? Is het wel
interessant genoeg? Want je schrijft om gelezen te worden.
3 feb 2018 – 2454
Nou Bart dat loopt wel los. Wie was er nu geiinteresseerd in een TRIEN? Een boerentrien nog wel!
BeantwoordenVerwijderenOok die heb je tot leven gewekt en een leesbare vrouw van gemaakt. Succes. Kan niet wachten.