Gisteren werd uitgebreid
gevierd dat de iPhone tien jaar bestaat. Zo ver is het al met ons materialistische welzijn gekomen, dat we elkaar gaan feliciteren met een
telefoontje. Slingers worden opgehangen, feesthoedjes opgezet en uitvinder
Steve Jobs opnieuw aanbeden.
De iPhone schijnt ons
leven te hebben veranderd. Het dingetje wordt massaal gekoesterd. Bijna meer
nog dan onze naasten, de hond en de kat. 'Ik kan echt niet meer zonder.' 'Hij
is mijn alles.' 'Als ik hem verlies is het een ramp.'
Je zou de iPhone ook een
plaag kunnen noemen, een tsunami. Maar dat zou me toch een rel geven.
10 jan 2017 – 2065
Geen opmerkingen:
Een reactie posten