Vorstig

Dat vorstige staartje van de winter, waar is dat nou goed voor? Schaatsen zit er niet meer in. De eenzame aalscholver staat er hulpeloos bij op het bevroren slootje en moet elders op zoek naar een wak. Voor L. kan ik in ieder geval nog het ijs in de greppel stuk trappen, zodat ze haar dorst kan lessen.
Kijkend naar de kale bomen kun je denken: komt het allemaal nog goed? Terwijl je weet dat ze binnen niet al te lange tijd weer blad dragen. En dat het vogelgezin weer een uitvliegbasis heeft.
Aan zelfvertrouwen geen gebrek bij de natuur.


18 feb 2016 – 1781

Geen opmerkingen:

Een reactie posten