Nest

Buiten gloort de lente, maar in mijn hoofd is het nog herfst.

Ik lees deze zin verschillende keren over. Ik had hem geschreven voordat ik er erg in had. Kennelijk komt het onderbewuste tot bewustzijn.

Moet dat nou allemaal aan de buitenwereld worden verteld, zeg ik daarna tegen mezelf. Ook deze zin lees ik vijf keer terug. Niks moet en alles mag. Het Land van 100 Woorden kent geen wetten en regels. Maar wel open grenzen die eenieder mag overschrijden om zijn licht op te steken.

Buiten gloort de lente. Weldra ga ook ik op zoek naar een nieuw nest.

28 feb 2016 – 1787