Steeds meer om mij heen
hoor ik geluiden dat er behoefte is aan een ander soort van samenleving. Met
minder ik-gedrag en meer aandacht voor de ander, minder beslissingen van
bovenaf en meer initiatieven van burgers, minder marktdenken en meer maatschappelijk
gevoel, minder bommen en meer diplomatie, en zo voort.
Optimisten, de
kantelgoeroe's voorop, voorspellen dat het gaat gebeuren. Ik ben sceptisch. De
kapitalistische krachten laten de markt niet wegdrukken, bestuurders willen
geen macht delen en de meeste mensen houden eigenlijk niet van verandering.
De gedroomde revolutie lijkt
een permanente illusie. Gelukkig hebben we altijd nog de omwenteling in onszelf.
16 feb 2016 – 1779
Geen opmerkingen:
Een reactie posten