April 1945, vlak voor de
bevrijding, verliet zijn vader het huis om een nieuwe dynamo te halen. Hij kwam
nooit terug. Zijn moeder werd in een tuchthuis geplaatst. Zelf kreeg hij als
jongen van zeventien huisarrest. Toen hij daarna opging voor de dienstplicht,
verklaarde hij het NSB-gedachtengoed helemaal achter zich te hebben gelaten.
Pas begin jaren zestig
werd hij weer politiek actief, opmerkelijk genoeg voor de lokale PSP. Aan de
oprichtster van de afdeling – mijn oudtante Trien, die drie jaar in concentratiekamp
Ravensbrück had gezeten – biechtte hij zijn verleden op. Daarna zei zij: 'We
waren allemaal slachtoffer van die oorlog.'
14 jan 2015 – 1393
Geen opmerkingen:
Een reactie posten