De rotgans is een
Wieringer stamgast. Niet voor niets staat hij in de eilandvlag en is Rotgans
hier een wijdverbreide familienaam.
Vandaag worden de
weilanden aan de dijk bevolkt door een schaarsere bloedverwant, de brandgans. Hij
is beduidend forser, lichter en heeft een dikkere kop dan de rotgans. Meestal
zie ik er hooguit twintig bij elkaar. Vandaag zijn het er zeker duizend.
Op internet lees ik dat brand (middelnederlands: 'verkoold stuk
hout') verwijst naar de donkere hals en borst. De latijnse naam is Branta Leucopsis, de 'gans met het witte
gezicht'.
Dat klinkt als de titel
van een spannend sprookje.
17 jan 2015 – 1396
Geen opmerkingen:
Een reactie posten