Net zoals ik niet vroeg genoeg kan beginnen met
sterven - 'voorzichtig optimistisch', zoals de Poolse dichter Rócewicz schrijft -
moet ik ook op tijd mijn levensverhalen optekenen. Voordat mijn geheugen ze in
onvindbare ladenkasten heeft gestopt.
Van mijn eerste levensjaren herinner ik me bar
weinig. Zo kan ik me geen enkele voorstelling maken van de slaapkamer in het
vooroorlogse huis in Heerlen. Terwijl ik daar toch zeker tweederde van mijn
tijd doorbracht.
Ik weet wel dat ik zelfstandig een blokje
omging, op het driewielertje dat oom Henk in elkaar had gelast. Van die
wereldreis heb ik helaas geen foto's.
6 jan 2015 – 1385
Geen opmerkingen:
Een reactie posten