Poes hoort bij het huis
waarop wij passen. 's Avonds moet zij naar binnen. Dit keer komt ze niet. Wel
hoor ik in de verte, als antwoord op mijn roep, een zachte mauw. Ach, een
zomernachtje buiten kan geen kwaad.
's Ochtends is ze er nog
steeds niet. Weer roep ik. Weer klinkt gemauw, nu wat dringender. Ik loop de
tuin in. Daar zit ze, halverwege een boom. Vanaf een keukentrap probeer ik erin
te klimmen. Er is weinig houvast, maar dat wist Poes ook al. Eindelijk heb ik
haar. Bijna krabt ze m'n oog uit. Redders lopen altijd gevaar.
2 aug 2014 – 1234
Geen opmerkingen:
Een reactie posten