Bertha

Ik had even niet opgelet maar Bertha was in het land. Tijdens Zomergasten stond ze pontificaal voor de satelliet. Weg beeld.
Bertha is niet een kanon maar een orkaan. Dat we natuurfenomenen mensennamen geven, is al een fenomeen op zich. Na te hebben huisgehouden in Amerika was Bertha de grote plas overgestoken. Ontwortelde bomen, een ingestorte varkensstal, straatrivieren, omhoogkomende putdeksels: zelfs in afgeslankte vorm liet ze niet met zich sollen.
Tussen al dat natuurgeweld door genoot ik van de onbarmhartige muziek van de Russische componiste Oestvolskaja. Nu kijk ik uit naar de eerste symfonie voor pruttelende putdeksels en klapperende staldeuren.


11 aug 2014 – 1243

Geen opmerkingen:

Een reactie posten