Herfst in Hippo. De
kruinen van de bomen buigen vervaarlijk door. De regen slaat tegen de
ramen. De tuinstoelen glanzen. Zilveren druppels hangen tussen de spijlen.
Het weer is omgeslagen,
als een kletsnatte bladzijde in een vuistdik zomerboek. Je weet dat aan de
lange reeks van zinderende zomerdagen ooit een einde komt. Als dat einde er is
en niet onaangekondigd, ben je evengoed van de leg.
L. en F. draven door het
drijfnatte gras. Hun humeur is allesbehalve weersafhankelijk. Het venijnige hagelbuitje
wordt zelfs enthousiast begroet. Dat ze daarna verplicht in hun mand moeten
opdrogen, zit hun alleen niet lekker.
18 aug 2014 – 1250
Geen opmerkingen:
Een reactie posten