Geen mooier begin van de
zonnige zondagmiddag dan in het Vondelpark Openluchttheater. 12.30 uur, Pieter
Wispelwey, cello.
Voor hij gaat spelen pakt
hij de microfoon. 'Bach heeft zes cellosuites geschreven. Ik begin bij het
begin en zie wel waar ik eindig.'
Voor het eerst hoor ik hoe
rijk deze muziek is. Alle registers gaan open. Soms lijkt het alsof een
strijkkwartet speelt. Een man op skates rijdt door het publiek. Een hond blaft.
Een kind huilt. Een helikopter dendert over.
De cello was een van de
liefdes van buurman Pim. Een jaar geleden was hij zomaar dood. Ik mis hem.
3 aug 2014 – 1235
Geen opmerkingen:
Een reactie posten