Pieter Wispelwey

Geen mooier begin van de zonnige zondagmiddag dan in het Vondelpark Openluchttheater. 12.30 uur, Pieter Wispelwey, cello.
Voor hij gaat spelen pakt hij de microfoon. 'Bach heeft zes cellosuites geschreven. Ik begin bij het begin en zie wel waar ik eindig.'
Voor het eerst hoor ik hoe rijk deze muziek is. Alle registers gaan open. Soms lijkt het alsof een strijkkwartet speelt. Een man op skates rijdt door het publiek. Een hond blaft. Een kind huilt. Een helikopter dendert over.
De cello was een van de liefdes van buurman Pim. Een jaar geleden was hij zomaar dood. Ik mis hem.


3 aug 2014 – 1235

Geen opmerkingen:

Een reactie posten