Struner

Het is bladstil. In de verte klinkt het regelmatige gekletter van de hooipakjesmachine. Af en toe schuift achter het maïsveld een hoog opgetaste wagen door het beeld.
Ik pluk de laatste frambrozen. Ze zijn allesbehalve zoet, maar de vogels doen er niet moeilijk over. Van het najaar verplant ik ze naar een zonniger plek.
L. jaagt op een muisje. Opeens is ze verdwenen. Sinds haar ziekte is overwonnen, komt de aard van het beestje bovendrijven. Ze is een struner. Uren later vind ik haar terug, ver weg bij de dijk. Onderdanig loopt ze mee. Maar ze denkt vast: morgen weer!

25 juli 2012 – 531

Geen opmerkingen:

Een reactie posten