Vandaag zou mijn vader honderd jaar zijn geworden. Deze mijlpaal was voor hem onbereikbaar. Door een hartaanval bleef de teller op 63 staan. Ik was toen 29.
Ik denk sporadisch aan hem en dromen over hem doe ik eigenlijk niet. Ons gezamenlijke leven heeft, door een vroegtijdige scheiding van mijn ouders, maar twaalf jaar geduurd. Daarna bleef het beperkt tot weekenden en een deel van de vakantie.
Sommigen zeggen dat ik op hem lijk. Dat moet dan uiterlijk zijn, want qua karakter en levenshouding zie ik weinig overeenkomsten. Al zal zijn bloed vast ergens kruipen waar het niet gaan kan.
18 aug 2020 – 3217
Geen opmerkingen:
Een reactie posten