Jong

Onderaan de helling tref ik een oude buurtgenoot. Hij probeert met een stok vooruit te komen, maar het wil niet meer goed. Dan maar een praatje, op min of meer antivirale afstand.

Als ik vraag hoe oud hij is, moet ik raden. Ik zit ver onder de 89. Dat doet hem deugd. Omgekeerd schat hij mij begin vijftig. Zo houden we elkaar jong.

Vroeger kwam hij eens aan bij de boerderij, omdat hij wilde weten hoe het met het Wieringerrandmeer stond. ‘Blij dat het er niet van gekomen is. Het is prachtig mooi zo,’ wijst hij naar het glooiende land.

26 maart 2020 - 3128