Loes, de hoofdpersoon van
mijn nieuwe boek, was in haar verpleegstersjaren in aanraking gekomen met het
werk van Mellie Uyldert. Via een oudere collega, met wie ze tot haar dood
contact hield.
In haar hippiejaren kreeg
die interesse een nieuwe impuls. Toen Loes kanker kreeg en op zoek ging naar
een alternatieve arts, verwees Uyldert haar door. In haar laatste levensfase
kwam Uyldert ook op ziekenbezoek.
Na Loes haar dood ging
Uyldert weleens langs bij de ouders van Loes. Als die hadden geweten van
Uylderts dubieuze denkbeelden en vriendschap met de Zwarte Weduwe Rost van
Tonningen, was ze nooit binnengelaten.
4 juli 2019 – 2951
Geen opmerkingen:
Een reactie posten