In een heel grijs verleden
heb ik een blauwe maandag getennist. Ik was een jaar of elf en ik had les bij
een club 'op Slavanten' in Maastricht. Met mijn kleine handen probeerde ik
tevergeefs een oud racket van mijn vader in mijn greep te krijgen. Binnen een
paar maanden had ik het bekeken.
Nu kijk ik af en toe naar
tennis. Of eigenlijk, kijk ik naar Roger Federer. De Cruijff onder de
tennissers. Gisteren speelde hij de halve finale op Wimbledon tegen Rafael
Nadal. De artiest versus de beuker, onverstoorbaarheid versus temperament,
schoonheid versus lelijkheid.
De artiest won,
ruimschoots.
13 juli 2019 – 2960
Geen opmerkingen:
Een reactie posten