Rondje

In een heel kalm wandeltempo doe ik een klein rondje dijk. Zonder houvast, maar mijn uitgedunde beenspieren houden me overeind. Tot mijn geruststelling liggen het land en het Wad er nog net zo bij als voor mijn ziekte. Het zal je maar gebeuren, dat alles in je afwezigheid overhoop is gehaald.
Het verdiepte grasveld van ijsbaan 't Zoutland is inmiddels met slootwater gevuld. Aan schaatsen moet ik nog niet denken, dus ik hoop dat de vorst nog even op zich laat wachten.
De flinke westerbries is verre van koud, maar voor mij is momenteel alles te fris. Ik red me.


25 dec 2018 – 2760

Geen opmerkingen:

Een reactie posten