De vrouw naast me kan zich
niet verstaanbaar maken. Als ze geholpen wordt, met wassen of eten, begint ze
wat te zingen.
Elke avond kom haar
dochter langs. Ze maakt het gezicht van haar moeder zorgvuldig schoon, waarna
ze het insmeert met zalf. Regelmatig pakt haar moeder haar hand en lachen ze elkaar
toe. Als ze klaar is gaat ze bij haar moeder op bed liggen, lepeltje lepeltje.
Ze blijkt twintig jaar
geleden een hersenbloeding te hebben gehad en kan nauwelijks meer praten. Ik
complimenteer de dochter met de zorg waarmee ze haar moeder omringt. 'Ja, ze is
m'n allesie.'
21 dec 2018 – 2756
Geen opmerkingen:
Een reactie posten