Over de doden niets dan
goeds. Ik heb het altijd een wat merkwaardige stelregel gevonden. Zelfs over de
alleraardigste mensen is iets minder aangenaams te vertellen. Dat hoef je
natuurlijk niet te doen bij een begrafenis of een herdenking. Maar als het
gebeurt ben ik de laatste die zegt dat dat niet hoort.
Als biograaf heb ik mezelf
de opdracht gegeven om Loes zo werkelijkheidsgetrouw mogelijk tot leven te
wekken. Haar minder leuke kanten horen daar ook bij, ook al komen mensen daar
soms schoorvoetend mee. Ik moedig ze dan aan. Loes was geen heilige. En ik ben
geen hagiograaf.
18 aug 2018 – 2649
Geen opmerkingen:
Een reactie posten