Even wrijven in de ogen.
Het had vast maken met de kwalijke rol van het Belgische koningshuis in Congo,
waar ik naar zat te kijken. Even werd echter voortdurend, de neus begon te
lopen en toen wist ik dat een allergietje me te pakken had.
Buitendeuren dicht, nat
washandje bij de hand, klaar. Maar het prikken werd almaar erger. Ik wist niet
meer hoe ik m'n ogen moest houden. Open was irritant, dicht nog veel erger. Dit
was geen aanval meer, maar een staatsgreep.
Met een paar paracetamol
viel ik toch in slaap. De volgende dag bleek het rebellenleger vertrokken.
18 juli 2018 – 2618
Geen opmerkingen:
Een reactie posten