Twee uur lang zat ik
gefascineerd te kijken naar de tv-documentaire Fou
de vivre over het leven en werk van Jacques Brel.
Zelf ben ik niet een uitgesproken
liefhebber van chansons. Boeiend was om te zien hoe Brel, telg uit een
ondernemersgezin, alles deed om zijn droom te verwezenlijken: op een podium
staan. Jarenlang leurde hij in Parijs tevergeefs met zijn liedjes totdat, hoe
toepasselijk, Ne me quitte pas een
hit werd.
Brels beschouwingen tussen
de optredens vond ik mooier dan de chansons. Zoals deze: 'Voor een lied heb je
drie dingen nodig. Muziek, tekst en iets wat niemand verwacht.'
28 apr 2017 – 2173
Geen opmerkingen:
Een reactie posten