Op de valreep van 2016 heeft
L. nog goed nieuws te melden. Ze is helemaal genezen van een slepende wond.
Zeker anderhalf jaar
worstelde ze met een open plek aan de onderzijde van haar linkervoorpoot die maar
niet wilde helen. Steeds weer raakte de wond geïrriteerd. Vervolgens was de
raspende hondentong er als de kippen bij om er nog meer speekselzout in te
smeren.
Na een eindeloze medische
exercitie – van pillen en zalfjes tot en met een minioperatie – en gecombineerd
met een ijzeren zorgdiscipline is het toch gelukt. Huppelend gaat ze straks
2017 in. Met eelt op poot en ziel.
30 dec 2016 – 2054
Geen opmerkingen:
Een reactie posten