Binnen een kwartier is het
huis vol mensen. Familie en vrienden van dichtbij en verder, allemaal bijeen om
de geboorte van Blogmijl te vieren. Zonder ooievaar, sokjes en hansopjes, maar met
drank en lekkere hapjes.
Na een half uur denk ik:
nu moet ik wat gaan zeggen want anders zijn ze vergeten waarvoor ze zijn gekomen.
Bijna gedachteloos verlaten de woorden mijn mond. Alleen even oppassen dat
zelfpresenteren geen zelffeliciteren wordt. Dan lees ik voor, klinkt er applaus
en verlaat het boek voorgoed het nest.
Ik zwaai het na. Het ga je
goed. Laat nog eens wat van je horen.
26 mei 2015 – 1520
Geen opmerkingen:
Een reactie posten