De twee kleinkinderen van
rond de tien jaar zijn duidelijk te frivool voor opa en oma. De pont meert aan.
Bij oma loopt de bloeddruk snel op. 'Jónas, Jónas, kijk uit nou, dadelijk gaat
de klep naar beneden.' Ook opa probeert een duit in het zakje te doen, maar
zijn stem smoort in het lawaai.
De klep landt op het
asfalt. Jonas rent met zijn zusje de wal op richting de straat. Oma heeft het
niet meer. 'Fietspad! Fietspad!' De kinderen hebben het allang gezien en staan
keurig te wachten.
Grootouderschap. Leuker
kunnen we het niet maken. Ook niet makkelijker.
9 mei 2015 – 1508
Geen opmerkingen:
Een reactie posten