Met gemengde interesse
kijkt L. naar de grote zwarte hond die keer op keer achter een tennisbal aan
holt. Van jaloezie lijkt geen sprake.
L. is niet van het ballen
rapen. Ook niet van het achterhalen van stokken of ander gooigoed. Nou vooruit,
één of twee keer dan, maar daarna is ze alweer afgeleid.
Ze zeggen wel dat baasjes
op hun honden gaan lijken. Bij ons lijkt het omgekeerde het geval. L. heeft
dezelfde brede interesse als ik. Ook zijn we allebei dol op filosoferen en
luieren.
Was ze een mens, dan had
ze waarschijnlijk boeken verslonden. Als een leeswolf.
5 mei 2014 – 1159
Geen opmerkingen:
Een reactie posten