Er zit
een witte pleister op mijn borst. Recht boven mijn hart. Daaronder is een wond
die moet helen. 'Je mag morgen weer douchen en de pleister vervangen,' zegt de
huisarts, die de collega is van mijn huisarts en graag zijn voorschrijfroutine
onderbreekt voor een snijklusje.
De verminking
duurde een kwartier. Al kan ik beter spreken van verlossing, want het betrof de
verwijdering van een ouderdomswrat, een verruca
senilis. Die heb je in maten en kleuren. Deze had gaandeweg het uiterlijk
aangenomen van een beschimmelde ganzenkeutel. Als senior hoef ik niet alles te
pikken.
Jonge
huid, ik kijk ernaar uit.
5 sept 2013 – 919
Geen opmerkingen:
Een reactie posten