Gedichtstaren (17)


Hans Lodeizen had een groot dichtersleven voor zich toen hij in 1950 op 26-jarige leeftijd overleed. Op zijn sterfbed schreef hij dit gedicht aan zijn vader, met wie hij een moeizame relatie had gehad. Is een week staren genoeg?

Voor vader

o vader wij zijn samen geweest
in de langzame trein zonder bloemen
die de nacht als een handschoen aan-
en uittrekt zijn wij samen geweest
vader terwijl het donker ons dichtsloeg.

waar ben je nu op een klein ritje
in de vrolijke bries van een groene auto
of legde de dag haar handschoen
niet op een tafel waar schemering en
zachte genezing zeker zijn in de toekomst.

mijn lippen mijn tedere lippen dicht.

23 april 2013 – 798

Geen opmerkingen:

Een reactie posten