Spatie

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit koffie in mijn toetsenbord heb gemorst, of bier of limonade. Dit was de eerste keer. Ik keek naar de bruine drab die langzaam door het doorzichtige plastic sijpelde. Het beloofde weinig goeds en die belofte werd meteen ingelost.

De spatiebalk weigerde als eerste dienst. Ik besef nu hoe belangrijk hij is. Zonder spaties geen woorden, laat staan een verhaal. Niet voor niets is de spatiebalk de grootste toets van allemaal en de enige die zich ‘balk’ mag noemen.

Mijn systeembeheerder zegt: ‘Dit komt niet meer goed.’ Daar lijkt geen spatie van gelogen.

12 mrt 2013 – 756