Weelde

We waren toch nog aan de beurt.

Onaangekondigd is sneeuw op zijn mooist. Enkele centimeters zijn al voldoende om het gangetje te ontregelen. Van het verkeer, maar ook van onszelf.

Aan het begin van de laan is een meterkast omvergereden. Voor een dorp is dat wereldnieuws. Twee mannen van het elektriciteitsbedrijf bestuderen de draden, die er aangedaan bij hangen. ‘Hij is gewoon doorgereden,’ zeg er een, alsof hij anders had verwacht.

L. rent uitgelaten naar de groenwitte dijk. Bij de opgang kijkt ze me vragend aan. Bovenlangs of onderlangs? Dat we kunnen kiezen uit twee paradijzen, is de gekende weelde.
 

17 jan 2013 – 702