Aftocht

De dooi heeft de aanval ingezet. Een winnende aanval, volgens de weergoden van het journaal. Onder de wegkwijnende sneeuw komt de natuur in al zijn grauwheid tevoorschijn. De aftocht van de vorst is nooit vorstelijk.
Dit is onze laatste kans, zeiden we gisteren. Op knetterhard zwart ijs reden we over de weidse meren bij Sneek. Waar was iedereen? Gelukkig elders. Bij Terherne stoof de top van de damesmarathon langs een handjevol toeschouwers.
Ik houd me vast aan de zekerheid dat er altijd weer een kans komt. Althans, zolang de wereld niet vergaat. Daar heeft het vandaag wel wat weg van.

27 jan 2013 – 712

Geen opmerkingen:

Een reactie posten