Op de lagere school werden we voorgelezen uit een boek
over een eekhoorn. Daarin speelde de gaai een soort van boevenrol. Eikels
jatten, herrie trappen, medebosbewoners terroriseren, allerlei vervelende
geintjes haalde hij uit.
Laatst stond er een gaai voor m’n raam. Toen zag ik
hoe mooi hij is. Een pastelachtig roestbruin lijfje met een kleurrijk
verenrokje. Zoals je bij primitieve volkeren wel ziet.
Waarom hij ook wel Vlaamse gaai wordt genoemd is mij
niet duidelijk. Een gevallen frietje zal hij zeker oprapen.
7 nov 2012 – 631
Geen opmerkingen:
Een reactie posten