Zeesla

Het ministrandje aan de dijk is overspoeld met groen. Ik dacht aan zeewier maar het blijkt zeesla te zijn, dat overigens ook een wier is. L. vindt het groene tapijt zo vreemd dat ze er geen poot op durft te zetten.
Zeesla kun je eten. Het schijnt heel gezond te zijn vanwege de hoge concentratie van mineralen en vitamines. In Wales zijn ze er dol op en wordt het Welsh Caviar genoemd.
Hier zie ik louter vogels aan de zeesla. Zoals de kanoetstrandloper en mijn zeeoogappel, de steenloper. Volgens vogelkenner W. speurt deze vooral onder het gras naar dierlijk grut.


28 dec 2016 – 2052

Geen opmerkingen:

Een reactie posten