Eelt

Op de valreep van 2016 heeft L. nog goed nieuws te melden. Ze is helemaal genezen van een slepende wond.
Zeker anderhalf jaar worstelde ze met een open plek aan de onderzijde van haar linkervoorpoot die maar niet wilde helen. Steeds weer raakte de wond geïrriteerd. Vervolgens was de raspende hondentong er als de kippen bij om er nog meer speekselzout in te smeren.
Na een eindeloze medische exercitie – van pillen en zalfjes tot en met een minioperatie – en gecombineerd met een ijzeren zorgdiscipline is het toch gelukt. Huppelend gaat ze straks 2017 in. Met eelt op poot en ziel.


30 dec 2016 – 2054

Geen opmerkingen:

Een reactie posten