Vroeger, toen het leven nog
simpel en overzichtelijk was, de ruimte oneindig, de grond onuitputtelijk en de
mens als visser, jager of verzamelaar aan zijn kostje kwam, was de discussie over
goed of slecht voor de natuur en het milieu niet aan de orde. Maar sinds we
intensief zijn gaan produceren en consumeren, kunnen we het beslag dat daarmee
op onze leefomgeving wordt gelegd niet langer negeren.
De reflex van de intensieve
gebruikers – te land, ter zee en in de lucht – is begrijpelijk maar
achterhaald. De kortzichtigheid van de mens vormt verreweg de grootste
bedreiging van zijn eigen bestaan.
18 juni 2016 – 1891
Geen opmerkingen:
Een reactie posten