Hoewel de duinen direct achter de stacaravan van oom Cor en tante Ella
begonnen, moesten we nog een heel eind lopen naar de strandopgang. Vooral op de
terugweg was het, koud en hongerig, een lange tocht. Het strand was toen nog uitgestrekt
en stil, zonder strandhuisjes die tegenwoordig de hele Zeeuwse kust omzomen.
Oom Cor droeg een grote vaalrode zwembroek. Als hij met zijn zware lijf op het water dreef, vormde zich in de broek een grote luchtbel. Omdat hij zonder bril niets zag, deerde het hem niet. Ook was hij gewoon om in zee zijn kunstgebit te spoelen.
Oom Cor droeg een grote vaalrode zwembroek. Als hij met zijn zware lijf op het water dreef, vormde zich in de broek een grote luchtbel. Omdat hij zonder bril niets zag, deerde het hem niet. Ook was hij gewoon om in zee zijn kunstgebit te spoelen.
9 juni 2020
– 3174
Geen opmerkingen:
Een reactie posten